Je kent dat wel, dan heb je een puzzelstukje in je hand, maar je ziet aan dat kleine stukje niet wat het voorstelt. Vooral bij die Jan van Haasteren puzzels, het lijkt dan een neus maar blijkt opeens een pootje van een vogel te zijn. En je kan er telkens naar kijken en het niet zien. Totdat je even wegloopt, weer terugkomt en opeens pak je het stukje en je legt hem gelijk goed neer. Doordat je even weggelopen bent, uitzoomt zie je opeens het geheel weer. Terwijl je bij het inzoomen naar de details kijkt. Zo is het ook met jezelf. Soms zit je midden in een situatie en dan zie je het niet meer, Je kan je focussen op de details waardoor het steeds complexer wordt om te zien wat het werkelijk is. Als je uitzoomt krijg je opeens weer beeld over het geheel. Inzoomen en uitzoomen doe je heel vaak onbewust zonder dat je het door hebt. Sommige mensen krijgen opeens de oplossing als ze aan het douchen zijn, gaan fietsen, als ze aan het koken zijn, na het sporten, na de yoga of tijdens het staren over de horizon. Je kan het ook bewust doen, als je het gevoel hebt dat je vastzit en de oplossing niet ziet; ga uit de situatie...het is simpeler dat je denkt...als je de stap maar zet om uit die situatie te gaan. Even uitzoomen en de opeens weet je het.